Preguntas de Giovanni Papini

Identidade. Sacar o D.N.I. á segunda. Eu identifícome...Porqué? E porque se tería alguén que identificar constantemente con segundo que cousas? Porque nos custa tanto desprendernos das nosas crenzas? Porqué? Porque a maior parte das veces os nosos propios pensamentos pensan por nós ante situacións dadas? Porqué? Cal é o motivo polo que nos introducimos nun xeito de manobrar anodinamente mecánico e preconcebido? Cal? Cal é o motivo de que moitas conversacións nos resulten tan silenciosas, que non saian do propio silencio, que non se oia máis que silencio, malia a barafunda de voces e berros? Que teño eu de especial por nacer onde nacín? Que teñen os outros de especiais por nacer noutro lugar? Cal é o motivo polo que todo nos vén explicado, polo cal se constrúe o pensamento civilizado? En que deriva o suposto pensamento civilizado? Acaso non deriva en esmagar aos de sempre? Porque os periódicos, de ideoloxías tan dispares, comparten estruturas tan semellantes? Porque se glorifica a humildade, o servilismo e o traballo? Que hai de malo en disentir? Porque pensar un día unha cousa e ao día seguinte pensar a anterior é malo? Que teño eu de mellor que o outro? Non só se trata maiormente do propio azar en grande medida? Iso é motivo para sentirse mellor, ou superior, ou máis que, ou tanto coma ou que? Alguén viu o lugar cara o que se nos di que nos levará o noso comportamento intachable? Alguén o viu de verdade? En que consiste un plan de vida atractivo? É bo ter un plan? Nese suposto, é mellor que sexa un plan de vida aprobado por unanimidade? Ou sería malo ter un plan de vida non aprobado polos demais? Que ten de malo a inacción? Ou que ten de malo ser hiperactivo? Porque non é bo drogarse, e é bo ser un infeliz na miseria pero non drogarse?Porque sempre se ve mellor concordar que rebatir? Porque sempre hai recompensas e cenorias imaxinarias nun futuro que nunca se sabe ben cando vai chegar, se facemos tal cousa ben, ou facemos estoutra? Porque hai que competir con alguén? Porque se nos obliga a competir cos demais? Porque primeiro se fan estradas e antes ou despois un tanque pasa por elas? Ten sentido facer estradas? Porque morrer de fame é tolerable? Porque unha derrota deportiva ou unha victoria é un bálsamo? Cal é o nome da persoa que inventou o tempo, a imaxe móbil da eternidade? Porque as persoas de hoxe en día saben o lugar e a hora na que se van atopar de hoxe en tres anos? Porque todo aquelo que se nos vende como felicidade, non é máis que un fodido conto chino? Porque somos educados no exclusivismo que outorga o diñeiro? Porque non se fomenta o afán por coñecer? Porque os loucos din cousas tan abraiantes? Un psiquiatra é feliz? Porque os coches teñen apariencias tan distintas? Non son todos motores con catro rodas? Porque na praia levamos bañador? Porque o gordo é tonto, ou o feo non é tan listo? Porque ás sectas non lles chamamos relixións? É máis perigosa unha secta de vinte tarados coa que nos atemorizan, ou é máis perigoso o fanatismo cristiano ou islámico masivo? Porque os governos non sancionan económicamente ao Vaticano por denostar o emprego do preservativo? Porque é ilegal queimar diñeiro? Porque hai tantas depresións? Non éramos felices traballando? Porque os homes matan ás mulleres? Onde estaba o país que ía rachar se outro aprobaba unha lei? Porque non podemos vivir sen teléfono móbil? Porque eu non podo saber de onde procede a financiación dos partidos políticos? Cal é o motivo polo que toda esa xente de traxe nunca ingresa no cárcere? Eu podo ser aceptado nun partido político no que mostre o meu desacordo? Porque tantas presas en gardar nos museos o rock, por exemplo? Cal é o motivo polo cal se se rabuña un pouco nada máis na realidade, todo comeza a feder tanto? Porque estou escribindo estas preguntas? Porque teño un blogue? Porque quero mostrar aos demais o que penso? Porque é máis razoable ter un blogue que subirse nun banco no medio dunha praza e comezar a falar? Porque está mal visto falar cos descoñecidos? Porque hai que ir serios polas rúas? Porque queda moi ben apurar o paso e ter faciana de ser unha persoa moi ocupada en asuntos moi importantes? Porque hai unha parcela que defender? De quen? Quen nos vai atacar? Que hai que perder? Que nos traerá gañar? Rápido, sempre á fronte.

P.D.: "Los libros hablaban y hablaban, pero yo sólo pensaba en el fin del mundo" Leopoldo María Panero, un dos seus primeiros poemas escrito aos catro anos.