Da xustiza e do ladroízo

Por certo
Non o quito da cabeza,
Ás veces é coma se vira
Extenderse diante miña,
Toda a vida enteira,
coma se descubrira a farsa
de que a vida é moi longa,
cando en realidade
non hai tanto que andaba
berrando por miña avoa,
dende o cuarto de baño,
lémbroo coma se fora onte,
e aínda se supón que todo
é fantástico, non sei,
ás veces miro arredor,
vexo a moitos por aí,
engulindo a nación,
engulindo a Deus,
engulindo a economía,
erguendo bandeiras absurdas
que non elixiron
Ás veces penso que
canto máis se esforza un
por entender as cousas,
é coma se o teu coche
se detivera no medio da autovía,
e cando te dirixes a un puto teléfono
deses que poñen SOS(a eterna curiosidade)
descólgalo e descubres que é de xoguete.
Non hai ninguén ao outro lado.